Το Τσάι του Βουνού (Sideritis)
Το Θεραπευτικό Τσάι του Βουνού (Sideritis) Vs Επιβλαβούς Πράσινου Τσαγιού
Το είδος του φυτού Sideritis sp. (Athoa
- Clandestina - Raeseri - Scardici - Euboea - Syriaca), γνωστό ευρέως
ανά την Ελλάδα με το κοινό όνομα Τσαί του Βουνού, είναι ένα θεραπευτικό
βότανο με πολλές ιδιότητες.
Από τον Ιπποκράτη που το συνιστούσε ως τονωτικό λόγω της υψηλής περιεκτικότητας του σε σίδηρο, μέχρι τον Διοσκουρίδη που
το θεωρούσε ισχυρή ασπίδα κατά του κρυολογήματος και μέχρι σήμερα που
γνωρίζουμε για την αντι-υπερτασική, αντιοξειδωτική, αντιθρομβωτική δράση
του, όπως και για την πλούσια περιεκτικότητα του σε φλαβονοειδή που
θωρακίζουν το κυκλοφορικό και το καρδιαγγειακό σύστημα, το Τσάι του
Βουνού παραμένει το δημοφιλέστερο ελληνικό βότανο.
Το Τσάι του Βουνού ανήκει στην οικογένεια των Χειλανθών (Lamiaceae) και στο γένος Sideritis.
Το συναντάμε αυτοφυές στα περισσότερα ορεινά και ημιορεινά μέρη της Μεσογείου αλλά υπάρχουν αρκετά είδη του και στην Ασία.
Στην Ελλάδα το συναντάμε στις περισσότερες περιοχές, όπως:
στον Άθω, στην Πίνδο και στην Σαμοθράκη με την ονομασία Sideritis Athoa (τσάι του βουνού ή τσάι του Άθω ή Βλάχικο τσάι ή μπεττόνικα),στον Ταύγετο και στο Μαλεβού με την ονομασία Sideritis Clandestina (τσάι του βουνού, τσάι του Ταυγέτου),στον Παρνασσό και το Βελούχι με το όνομα Sideritis Raeseri (τσάι του βουνού),
στον Όλυμπο ως δυσεύρετο είδος σε υψόμετρο άνω των 1000 μέτρων, στο Πήλιο και στον Κίσσαβο, με το όνομα Sideritis Scardica (τσάι του βουνού, βότανο των θεών),στη Δίρφυ της Εύβοιας σε υψόμετρο 1000-1500 μέτρων, με το όνομα Sideritis Euboea (τσάι του βουνού , τσάι της Εύβοιας),και στα Λευκά Όρη της Κρήτης σε
υψόμετρο 1300-2000 μέτρα με το όνομα Sideritis Syriaca (τσάι του
βουνού, μαλοτήρα, καλοκοιμηθιά).
Αυτό είναι το ελληνικό τσάι του βουνού, ένα πλούσιο σε φυσικά αντιοξειδωτικά φυτό που δεν πρέπει να λείπει από την καθημερινότητα μας και το σπίτι μας.
Το τσάι του βουνού το πίνουμε ως αφέψημα ζεστό (ρίχνουμε βραστό νερό σε ένα με δύο κλαδάκια και αφήνουμε από 3 έως 5 λεπτά να αναδείξει το άρωμα και τις θεραπευτικές του ουσίες), ή κρύο ( αφού το αφήσουμε να γίνει ως ζεστό αφέψημα, περιμένουμε να κρυώσει λίγο και το χτυπάμε με παγάκια στο σέικερ. Σερβίρουμε σκέτο, με μέλι, ή με μέλι και λεμόνι).Το Τσάι του Βουνού είναι η ιδανική πρόταση για τις κρύες μέρες του Χειμώνα και τις ζεστές του Καλοκαιριού, ζεσταίνοντας ή φρεσκάροντας το σώμα μας και θωρακίζοντας την υγεία μας.Σε αντίθεση με το πολυδιαφημιζόμενο Πράσινο Τσάι, ένα φυτό πλούσιο σε Καφείνη ή οποία θεωρείται από την εναλλακτική θεραπευτική ως ιδαιτέρως εθιστική και επιβλαβής για τον οργανισμό, που σε συνδυασμό με τα διάφορα χημικά και παρασιτοκτόνα στα οποία εμβαπτίζεται για να φθάσει από τις χώρες της Ασίας μέχρι την Δύση, το καθιστούν μια μικρή τοξική βόμβα.Η φήμη του Πράσινου τσαγιού ωφείλεται κυρίαρχα στην παγκόσμια μηχανή προώθησης και διαφήμισης ενός επιβλαβούς (π.χ. κόλα, καπνός), άχρηστου ή μερικώς επιβλαβούς (π.χ. μαύρο τσάι, καφές) προιόντος με σκοπό το κέρδος. Οπωσδήποτε το Πράσινο τσάι περιέχει και διάφορα άλλα ωφέλιμα συστατικά που αναιρούνται όμως από τις προηγούμενες παρατηρήσεις μας.
Πηγή: biokipos.blogspot.com
Το ελληνικό τσάι του βουνού δρα κατά του Αλτσχάιμερ
Tης Ιωαννας Φωτιαδη
«Το ανώτερο τσάι προέρχεται από
τα ψηλά βουνά», έλεγε μια αρχαία κινεζική παροιμία. «Τα ελληνικά βουνά»
προσθέτουν σήμερα Γερμανοί επιστήμονες. Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα για
τις θαυματουργές ιδιότητες του ελληνικού τσαγιού του βουνού στη μάχη
για την καταπολέμηση της νόσου Aλτσχάιμερ, η οποία οδηγεί στον εκφυλισμό
των εγκεφαλικών κυττάρων. Από τη νόσο πάσχουν 800.000 άτομα στη
Γερμανία και περίπου 30 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο. Τα μελλοντικά, δε,
σενάρια ηχούν ακόμα πιο εφιαλτικά, καθώς αυξάνουν τους δυνητικούς
ασθενείς το 2050 σε περισσότερους από 110 εκατομμύρια παγκοσμίως.
Μεταξύ 150 φυτών
«Εδώ και επτά χρόνια είχαμε
πειραματιστεί με 150 φυτά και βότανα από όλο τον κόσμο, την Κίνα, την
Ταϊλάνδη, την Ινδονησία» διηγείται στην «Κ» ο καθηγητής Νευρολογίας στο
Πανεπιστήμιο του Magdeburg και διευθυντής του ομώνυμου Ερευνητικού
Κέντρου για Νευρολογικές Ασθένειες, Jens Pahnke. Η εικοσαμελής
επιστημονική ομάδα ανέλυε τα συστατικά των φυτών και τα δοκίμαζε σε
πειραματόζωα, χωρίς ωστόσο σημαντική ωφέλεια.
«Από έρευνά μας στο Ιντερνετ,
μάθαμε για τις ιδιότητες του ελληνικού βοτάνου και αποφασίσαμε να το
παραγγείλουμε το 2010», θυμάται ο Γερμανός καθηγητής. «Είχαμε τα
καλύτερα δυνατά αποτελέσματα!» περιγράφει ο ίδιος. Συγκεκριμένα, όταν
αυτό δίδεται σε ποντίκια για 25 μέρες περιορίζει τη βλάβη του εγκεφάλου
σε ποσοστό περίπου 80%. Το επόμενο «καλύτερο» αποτέλεσμα είχε το
συστατικό Τhiethylperazin, που όμως φτάνει το 70%. Ο 38χρονος καθηγητής,
που κουράρει 1.500 ασθενείς από όλο τον κόσμο ετησίως, δοκίμασε τις
ιδιότητες του τσαγιού του βουνού και στους ανθρώπους. «Πίνοντας
καθημερινά τσάι για έξι μήνες, η ασθένεια υπαναχωρεί στο επίπεδο που
ήταν εννέα μήνες νωρίτερα και μετά από αυτό σταθεροποιείται σημαντικά»,
εξηγεί. «Είχα ασθενή, που είχε πρόβλημα μνήμης και προσανατολισμού και
είχε φτάσει σε σημείο που δεν μπορούσε ούτε στην τουαλέτα να πάει μόνος
τους» διηγείται. «Του χορήγησα τσάι για δύο μήνες και τώρα έχει
βελτιωθεί σε τέτοιο βαθμό που ετοιμάζεται να πάει διακοπές με έναν φίλο
τους στις Αλπεις», τονίζει.
Προς το παρόν, ο γιατρός
συνιστά να πίνουμε πολλά φλιτζάνια κρύο ή ζεστό τσάι την ημέρα. Είναι,
άλλωστε, κοινός τόπος ότι όσο νωρίτερα λαμβάνει κανείς προληπτικά μέτρα
για το Aλτσχάιμερ τόσο καλύτερα. «Συνήθως, φτάνει κανείς στο σημείο να
μη θυμάται πώς να γυρίσει σπίτι του για να συνειδητοποιήσει ότι κάτι…
“τρέχει” και να μας επισκεφθεί», επισημαίνει ο Γερμανός γιατρός «αν,
όμως, είχε υποβληθεί νωρίτερα σε κάποιο σχετικό τεστ, θα είχε καλύτερη
εξέλιξη η αρρώστια». Τα επόμενα δύο χρόνια η επιστημονική ομάδα του
Magdeburg φιλοδοξεί να δημιουργήσει ένα φάρμακο από το ελληνικό τσάι
(πρόκειται συγκεκριμένα για την ποικιλία “sideritis scardica” που
ενδημεί κυρίως στη Μακεδονία) σε μορφή χαπιού. Τα οφέλη θα είναι πολλά,
«θα είναι συμπυκνωμένο, οπότε η δράση του θα είναι ακόμα πιο
αποτελεσματική, ενώ ως χάπι θα είναι πιο εύχρηστο».
Μεγάλες ποσότητες
Φυσικά, για να ολοκληρωθεί η
διαδικασία απαιτούνται πολύ μεγάλες ποσότητες. «Παραγγέλνουμε τόνους για
να εξυπηρετήσουμε όλους τους ασθενείς», τονίζει. Ωστόσο, ο καθηγητής δε
μας κρύβει ότι «έχουμε ξεκινήσει να καλλιεργούμε τσάι σε κάποιες
εκτάσεις στη Βουλγαρία, που συγγενεύουν κλιματολογικά και εδαφολογικά με
τα βουνά της Μακεδονίας». Και στην εύλογη απορία μας, απαντά: «Δεν
είχαμε πια την οικονομική δυνατότητα να εισάγουμε από την Ελλάδα. Από τη
στιγμή που έγινε αντιληπτό το έντονο ενδιαφέρον μας, η τιμή του προϊόντος αυξήθηκε 600%».
Πηγή: kathimerini.gr
το προφίλ του ερευνητή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου