ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ - ΟΔΗΓΙΕΣ
Νίκος Βερβέρης
Κρεμμύδι
Δεν πρέπει να πάμε από τώρα (Οκτώβριο) να φυτέψουμε κρεμμύδια και δεν θα φταίει το μαγαζί που έδωσε το κοκκάρι για να φυτέψετε, αλλά είναι θέμα βιολογικό. Κρεμμύδια μπορούμε να κάνουμε και με σπορά. Ένα κρεμμύδι για σπορά είναι το Lisbon το άσπρο κρεμμυδάκι που φυτεύεται την μεγάλη μέρα. Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για χλωρό κρεμμύδι το Μάρτιο, αλλά μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε και μέσα στο καλοκαίρι. Να το σπείρουμε Ιούλιο μήνα και να το έχουμε τώρα, αυτή την εποχή (Φθινόπωρο) σαν κρεμμυδάκι. Αυτό φτιάχνει βολβό, έτσι είναι η φυσιολογία του φυτού αυτού, αλλά ο βολβός αυτός είναι άσπρος βολβός, άσπρο κρεμμύδι και το καλλιεργούνε πολύ στην Κέρκυρα, αλλά δεν έχει μεγάλη ανθεκτικότητα να το κρατήσουμε στην αποθήκη, γιατί σαπίζει, το πιάνουν μύκητες, ο μύκητας κολικοτρίκον. Τα ίδια όμως κρεμμύδια, που έχουν αποχρώσεις στις καφετιές ζώνες, αυτά έχουν μία ουσία μέσα, την φορσετίνη, η οποία είναι μυκητοκτόνος ουσία. Αυτή η ουσία καταστρέφει τον μύκητα κολικοτρίκον, ο οποίος τραυματίζει τα κρεμμύδια και τα οποία δεν μπορούμε να διατηρήσουμε. Δηλαδή ορισμένα κρεμμύδια έχουν μέσα αυτή την σύσταση της φορσετίνης, όπως και την θειαμίνη, ενώ άλλα δεν την έχουν. Τα λευκόσαρκα κρεμμύδια δεν την έχουν και γι' αυτό δεν μπορούμε να τα διατηρήσουμε για πολύ χρόνο. Ο κολικοτρίκον όμως είναι ένας μύκητας που προσβάλλει και τα λαχανικά, όπως είναι το κολοκυθάκι, το αγγούρι, το πεπόνι, το καρπούζι και τα κολοκυθοειδή. Η Βεατρίκη είχε ορισμένα προβλήματα στο θερμοκήπιο της και έκανε ραντίσματα με κρεμμύδια. Έκανε παραγωγή από τέτοια κρεμμύδια, τα έκοβε , τα έβαζε μέσα σε ένα βαρέλι, έπαιρνε το ζουμί και ράντιζε τα φυτά της για να καταπολεμήσει μύκητες. Μπορούμε σε μία αναλογία να καταπολεμήσουμε και το κολικοτρίκον και το φουζάριο με τα κρεμμυδόζουμα. Κρεμμύδι γίνεται και με σπορές. Τον μήνα Φεβρουάριο μπορούμε να αγοράσουμε σπόρο από το εμπόριο, είναι σαν μπαρούτι, το σπέρνω τον Φεβρουάριο και έχουμε μέσα στον Ιούλιο έτοιμα κρεμμύδια. Είναι μια πολύ εύκολη καλλιέργεια, η οποία δεν έχει τόσο έντονα προβλήματα από την μύγα του κρεμμυδιού, γιατί η μύγα του κρεμμυδιού, που βλάπτει τον βολβό, εμφανίζεται τον Μάρτιο και πηγαίνει σε κρεμμύδια που είναι ανεπτυγμένα. Όλοι οι οργανισμοί θέλουν να φτιάξουν τους απογόνους τους και μεριμνούν όταν θα δημιουργηθούν οι νέοι, τα παιδιά τους, να βρουν να φάνε., γιατί αλλιώς θα πεθάνουν. Άρα πρέπει να μεριμνήσει το έντομο που θα αφήσει τα αυγά του. Λοιπόν τον Μάρτιο, που αρχίζει να εμφανίζεται αυτό το έντομο, θα πάει και θα αφήσει τα αυγά του στα κρεμμύδια που είναι ανεπτυγμένα . Εμείς εκείνα τα κρεμμύδια τα έχουμε για το φύλλωμα τους, οπότε όταν τα πάρουμε, αν έχουν τραυματιστεί, τα κόβουμε και τα χρησιμοποιούμε στις σαλάτες μας. Τα κρεμμύδια όμως που θα αρχίσουμε να φυτεύουμε τον Μάρτιο, το κρεμμυδάκι το κροκάρι, δεν θα μπόρεσει να τραυματίσει το φυτό, γιατί ακόμα θα είναι μέσα υπό βλάστηση, δεν θα έχει που να πάει η μύγα επάνω και να το τραυματίσει. Το κρεμμυδάκι που θα σπείρουμε με σπόρο μέχρι να αναπτυχθεί και να φθάσει σε πολύ έντονη βλάστηση θα περάσει πολύς περισσότερος χρόνος απ' ότι το κροκάρι. Το κροκάρι θάρθει πιο γρήγορα σε μας, διότι θάχει ενέργεια μέσα του ο σπόρος. Αυτό είναι έτοιμο, έχει γίνει προκαλλιέργεια. Εάν τον σπόρο, τον Ιούλιο μήνα που έχουμε σπείρει και έχει γίνει το κροκάρι, τον ξεριζώσουμε και τον αποξηράνουμε, θα έχει αποθησαυρίσει τροφές τέτοιες που θα μπορέσουμε να το χρησιμοποιήσουμε το Φθινόπωρο για να βγάλουμε κρεμμύδια πάλι, ή να το χρησιμοποιήσουμε τον Μάρτιο για να βγάλουμε χονδρά κρεμμύδια. Πρέπει λοιπόν να κρατήσουμε σπόρους δικούς μας, από τις δικές μας ποικιλίες και μ' αυτό τον τρόπο να σπείρουμε, να κρατήσουμε κρεμμύδια για να φτιάξουμε τον Χειμώνα και να κρατήσουμε το κροκάρι για να έχουμε γρήγορα κρεμμυδάκια το Φθινόπωρο. Τα αφήνουμε, πάμε διακοπές, μπορεί τον Αύγουστο να μην είμαστε εδώ, θα κάνουμε την συγκομιδή να φύγουμε και όταν έρθουμε τον Σεπτέμβριο θα έχουμε δικό μας κροκάρι για να φυτέψουμε. Δεν μπορούμε εκείνη την εποχή να ρίξουμε σπόρους για να πάρουμε χλωρό κρεμμύδι, όπως είναι η ποικιλία που θέλει μεγάλη μέρα. Άνηθος Έχουμε μια πολύ καλή ποικιλία, άνηθος Αμυνταίου. Είναι πάρα πολύ εύκολη η καλλιέργεια του. Οι καλύτερες ημερομηνίες για σπορά είναι 15-30 Αυγούστου, ίσως γιατί ο Αύγουστος έχει 2 φεγγάρια. Υπάρχει οργασμός της φύσης, ωρίμανση ακόμα των καρπών και η δεύτερη βλάστηση. Οι θερμοκρασίες έχουν χαμηλώσει πολύ και τότε τα φυτά είναι πάλι σε αναζωογόνηση, δηλαδή αρχίζουν τώρα πλέον να παίρνουν τις τροφές από κάτω από το έδαφος. Μέχρι πρότινος δεν παίρναν τροφές, παίρναν μονάχα νερό, γιατί στο διάστημα 10 Ιουνίου - 20 Αυγούστου τα φυτά δεν παίρναν καθόλου τροφές. Όταν ρίχνουμε λιπάσματα στα δέντρα εκείνα λένε όχι, εμείς θέλουμε νερό, διψάμε. Οι τροφές μένουν μέσα, εμείς ξαναρίχνουμε λιπάσματα, οι τροφές είναι τοξικές, πολλαπλασιάζονται τα λιπάσματα μέσα, τα εδάφη χαλαρώνουν, τα δέντρα διψάνε πολύ περισσότερο, δεν παίρνουν όμως τροφή και θα διαπιστώσουμε τοξικότητες από τα λιπάσματα τον Αύγουστο. Τον Σεπτέμβριο μήνα θα δούμε τοξικότητες. Από τι δημιουργήθηκαν; Από τους χειρισμούς που κάναμε τον Ιούλιο, που ταΐσαμε τα φυτά τότε που δεν θέλανε. Έχετε υπόψη όταν κάνετε βιολογική καλλιέργεια την εποχή εκείνη ξεχάστε οποιαδήποτε κοπροζούμια και τέτοια άλλα πράγματα. Τα φυτά θέλουν νερό, θέλουν άφθονο νερό και μάλιστα όσο πιο φτωχό είναι το έδαφος σας τόσο πιο πολύ νερό θέλουν. Όσο πιο ρηχό έδαφος έχουμε, ορίζοντα εδαφικό για να καλλιεργήσουμε, τόσο πιο πολύ νερό θέλουμε. Όσο πιο βαθύ χώμα έχουμε τόσο λιγότερο νερό έως και καθόλου. Μπορούν να περάσουν ένα καλοκαίρι με καύσωνα τα φυτά με πάρα πολύ λίγο νερό. Ειδικά όσο πιο πολλή οργανική ουσία έχει μέσα, διότι τα τριχοειδή στοιχεία που θα έχει το έδαφος θα μπορέσουν να εγκλωβίσουν τέτοιες ποσότητες που θα τα πάρουν τα φυτά όταν τα χρειάζονται, όταν το θέλουν εκείνα. Το να ρίχνουμε κι εμείς πολλές φορές νερό, μη νομίζετε ότι κάνουμε καλό. Από την άλλη πλευρά εάν έχουμε πάρα πολλά ανόργανα στοιχεία μέσα ταρατσώνουνε. Η ατμοσφαιρική πίεση στα κολλοειδή δημιουργεί τέτοιο πρόβλημα που μετά δεν μπορούν να πάρουν αναπνοή οι οργανισμοί από κάτω. Το νερό πρέπει να περνάει και να φεύγει, το έδαφος μας πρέπει να είναι στραγγερό. Είναι όπως εμείς που δεν μπορούμε να έχουμε τα πόδια μας συνέχεια μέσα σε μια λεκάνη με νερό, θα πλύνουμε τα πόδια μας, άντε να κάτσουμε και λίγο παραπάνω, θα τα σκουπίσουμε, θα βάλουμε τις κάλτσες μας. Έτσι είναι και τα φυτά, το νερό πρέπει να περνάει και να φεύγει. Όταν λιμνάζει το νερό μέσα σε εδάφη βαρικά τα φυτά δεινοπαθούνε, άρα λοιπόν εκεί πέρα αναπτύσσονται μύκητες. Αφού οι άλλοι μικροοργανισμοί οι οποίοι χρειάζονται οξυγόνο για να δημιουργηθούνε, να κινηθούνε μέσα στο χώρο αυτό θα πεθάνουν, τότε το έδαφος θα αλλάξει μορφή, θα πάρει άλλη σύσταση, δεν θα μπορεί να αναπτυχθεί ο γεωσκώληκας κατ' αρχήν εκεί πέρα. θα υποφέρει, τα μυριόποδα όλα αυτά θ' αναγκαστούν να φύγουν, οπότε δεν θα γίνει αναμόχλευση της ύλης και η οργανική ουσία θα χάνεται από πάνω, γιατί η ηλιοφάνεια είναι αυτή που την καταστρέφει. Η αμμωνία γίνεται αέριος, άλλη τρώνε τα φυτά, ο ήλιος είναι μεγάλη υπόθεση στο θέμα του χούμους, γι' αυτό όταν κατεβείτε προς την Ν.Ελλάδα τα χώματα γίνονται κοκκινωπά. Εχουμε στέρηση χούμου πάρα πολύ. Όσο πάμε πιο βόρεια, επειδή οι καιρικές συνθήκες είναι διαφορετικές και τα χώματα είναι πιο μαύρα γιατί έχει μικρότερη ηλιοφάνεια, είναι πιο χουμώδη, έχουν οργανική ουσία περισσότερη. Στο δάσος μέσα είναι μαύρα τα χώματα, όταν σκάψουμε από κάτω θα βρούμε τα πηλώδη στοιχεία, αλλά η ουσία αυτή η οργανική, ο ορίζοντας απ' όπου τρέφεται όλος αυτός ο χώρος του ριζικού συστήματος είναι καστανόχωμα. Εποχή Καλλιέργειας. Για την ντομάτα, η πρώτη καλλιέργεια είναι 15 με 30 Αυγούστου, είναι πάρα πολύ καλή εποχή τότε για να καλλιεργήσουμε όλα μας τα λαχανικά, σπείρετε ότι λαχανικό θέλετε εκτός λάχανο. Σας είπα χθες ότι το λάχανο το φυτεύουμε 21 Μαΐου, τα σπέρνουμε. Τα πράσα; τον Απρίλιο. Η δεύτερη ζώνη για καλλιέργεια για τα ανοιξιάτικα λαχανικά, εάν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν είναι 18 Γενάρη. Σημειώστε ημερομηνίες. 15 Αυγούστου που είναι της Παναγίας. 18 Γενάρη του Αγίου Αθανασίου. Ερώτηση: Αυτά για ποια φυτά είναι; Απάντηση: Για την άλλη δόση, για την άλλη παρτίδα των λαχανικών: (καρώτα, σπανάκια, ραδίκια, αντίδια, σέσκουλα 18 Γενάρη: ντομάτες, μελιτζάνες, πιπεριές, για να' χουμε για την Άνοιξη. Βέβαια μπορεί εκείνη την εποχή να' χουμε χιόνι και να μην μπορούμε να κάνουμε καλλιέργεια. Εάν όμως δεν έχουμε χιόνι μπορούμε να σπείρουμε κι ας πέσει το χιόνι, δεν θ'άχουμε πρόβλημα. Δεν παθαίνουν τίποτε τα φυτά αυτά. Μόνο βέβαια αν καλλιεργήσουμε ντομάτα για να την έχουμε πρώιμη να ενδιαφερθούμε να την βάλουμε σ' ένα μέρος, να την προστατέψουμε. Επειδή τότε αρχίζει και η καλλιέργεια των πρώιμων λαχανικών την Άνοιξη πούναι για το καλοκαίρι: ντομάτα, μελιτζάνα, πιπεριά, ειδικά αυτά τα 3 βασικά πρέπει οπωσδήποτε να τους προσφέρουμε κάποια θαλπωρή, γιατί είναι φυτά που ζούνε βιολογικά μέχρι 500 C. Από κει και κάτω πεθαίνουν, βιολογικά ότι ζουν μόνο, δεν προσφέρουν τίποτε και ούτε τρώνε και τίποτε. Αν θέλουμε να φτιάξουμε πρώιμα ντομάτα, μελιτζάνα, πιπεριά θα κάνουμε ένα υποτυπώδες θερμοκήπιο για να τα συντηρήσουμε εκεί μέσα. Για όψιμη καλλιέργεια τον Απρίλιο μήνα. Όλες αυτές οι ημερομηνίες έχουν βγει από πειράματα όχι μόνο από μένα αλλά απ' όλη την επαφή που έχω με τους παραγωγούς, από ανθρώπους που είναι πολλά χρόνια στην καλλιέργεια, μιλάμε για γέρους ανθρώπους που πάει σε παράδοση η καλλιέργεια, ότι την εποχή αυτή γίνεται οργασμός στα Μέγαρα, αρχίζουν να σπέρνουν τις ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές φυτείες, λαχανικά. Λοιπόν είναι εμπειρίες που έχω συγκεντρώσει στο ημερολόγιο μου σε περιοχές που πηγαίνω και συζητάω πότε σπέρνουν και γιατί σπέρνουν. Είναι συνθήκες που από κει και ύστερα βοηθάνε την καλλιέργεια. 15 Αυγούστου και 18 Ιανουαρίου οι 2 σπορές. Στο σέλινο έχουμε Ελληνικές ποικιλίες και το σέλινο που καλλιεργούν στην περιοχή είναι ελληνική ποικιλία. Το καρώτο το κουλουριώτικο που καλλιεργείται στη Σαλαμίνα είναι τύπου Κάντι της Γαλλικής ποικιλίας. Βέβαια ανέβηκε η τιμή του κουλουριώτικου καρότου κι άρχισαν να γίνονται εισαγωγές από το εξωτερικό. Και το καρότο φυτεύεται εκείνη την εποχή. Μαρούλια Υπάρχουν τα ρομάνα, τύπου Κω. Η Κως έβγαζε ωραίο σπόρο μαρουλιού, σήμερα έχουμε το εισαγόμενο μαρούλι τύπου ρομάνα και. κάτι άλλες ποικιλίες οι οποίες κυκλοφορούν, αλλά το ρομάνα είναι καλό και αποδοτικό. Αυτά τα λαχανικά εάν κόβουμε φύλλα και να τρώμε. Τα χρησιμοποιούμε για σαλάτα, για πίτες, αλλά αυτή την εποχή όμως τα πρώιμα αυτά λαχανικά έχουν το μειονέκτημα ότι τα χτυπάει η μύγα, πηγαίνει στο φύλλο επάνω και κάνει τα φιδάκια. Στις δεύτερες καλλιέργειες, δηλαδή άμα θα σπείρουμε τώρα, που θα τα φάμε πολύ πιο αργά, γιατί οι καιρικές συνθήκες είναι πιο κρύες θα' χουμε αργή βλάστηση, δεν έχουμε τέτοιο πρόβλημα, έχουμε πιο καθαρά φύλλα. Αλλά για να το τα' χουμε σπείρει στις 15 Αυγούστου σήμερα [τέλη Οκτωβρίου] θα τρώτε. Έγω έσπειρα εκείνη την εποχή και σήμερα έχω σε αφθονία Ντομάτα Ελληνικές ποικιλίες είναι η συριανή, της Μαλαιστίνας υπήρχε και μια θεσσαλονίτικη ποικιλία. Βεβαία αυτές έχουν αποσυρθεί, αλλά υπάρχουν στην
αγορά με ξένες ονομασίες τώρα. Η συριανή λέγεται "μαρμάντε» είναι η κατσαρή ντομάτα. Στην αγορά τώρα επικρατούν ποικιλίες που θέλουμε να είναι σφαιροειδείς.
Η κατσαρή ενδείκνυται για σαλάτα ή πολτό. Στρογγυλή ντομάτα για πρώιμους καρπούς είναι η "τόμπο". Από αυτή θα πάρουμε γρήγορα καρπούς. Αν θέλουμε για όψιμη θα χρησιμοποιήσουμε την Ache μια άλλη ποικιλία όψιμη. Δηλαδή αν βάλουμε την τόμπο για τέλος Αυγούστου δεν θα μας δώσει καρπό, εξασθενεί το φυτό γρήγορα. Γι' αυτό θα πρέπει την ίδια εποχή να σπείρουμε όψιμη και πρώιμη. ΗAche είναι δυνατό φυτό, αλλά έχει πρόβλημα με το ασβέστιο. Αν δεν έχει ασβέστιο το έδαφος εκδηλώνει στον καρπό μαύρη βούλα. Και ειδικά το παρθένι αν έχουμε φυτέψει πολύ πρώιμα τη ντομάτα, κατά το Μάρτιο μήνα και με τις μεταβολές της θερμοκρασίας μπορέσει το φυτό και δέσει καρπό τότε είναι πολύ πιο έντονο το φαινόμενο αυτό γιατί η θερμοκρασία του εδάφους δεν είναι τέτοια ώστε να μπορέσουν οι μικροοργανισμοί του εδάφους να δημιουργήσουν τέτοια κατάσταση στο έδαφος ώστε να μπορεί να πάρει εύκολα το ασβέστιο από το έδαφος αυτή η ποικιλία. Γι' αυτό οι τροφοπενίες ασβεστίου είναι πιο έντονες εκείνη την εποχή. Και μάλιστα εκείνη την εποχή δεν κάνουμε τακτικά ποτίσματα, ενώ αργότερα σιγά - σιγά το ξεπερνάει με το που ανεβαίνει η θερμοκρασία. Αλλά αν έχουμε προβλέψει εμείς και κάναμε πρώιμη καλλιέργεια και ξέρουμε ότι η πρώιμη ποικιλία δέσει στον ασβέστη παίρνουμε 1/2 κιλό ασβέστη πολτό, το βάζουμε σε20 κιλά νερό, το ανακατεύουμε και ποτίζουμε.
Έτσι ξεπερνάμε αυτό το πρόβλημα. Σπέρνουμε τον Απρίλιο, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Προσοχή όταν πιάνουμε σπόρους να μην έρθουν σε επαφή με καπνό γιατί μεταδίδεται η ίωση του καπνού .Ακόμη κι όταν καπνίζουμε στο χωράφι ή το θερμοκήπιο ή υπάρχει δίπλα χωράφι με καπνό υπάρχει πρόβλημα. Μπορούμε να κάνουμε το εξής: Όταν έχουμε ντομάτες μπορούμε να κάνουμε ραντίσματα με ορό γάλακτος. Ορός γάλακτος είναι αυτός που παίρνουμε από τις τσαντήλες που τρέχει το τυρί, μπορούμε να ραντίσουμε για να προστατέψουμε τις ντομάτες από τις ιώσεις. Επίσης μπορούμε να βάλουμε τα χέρια μας μέσα στο γάλα πριν σπείρουμε ή και τους σπόρους, βοηθάει στη βλαστική τους ανάπτυξη το γαλακτικό οξύ. Επίσης για απολύμανση μπορούμε να βάλουμε τους σπόρους στους 50 0 C, σε χρόνο 5' σε νερό, όχι όμως παραπάνω. Τότε σκοτώνονται οι παθογόνοι οργανισμοί. Ο σπόρος της ντομάτας έχει 7 χρόνια βλαστικότητα, ενώ το κρεμμύδι δεν έχει, πρέπει να είναι φρέσκο. Πρώτα στο νερό κι ύστερα στο γάλα βουτάμε τους σπόρους. |
Παντζάρι Μεγαρίτικο.
Η περιοχή Μεγάρων βγάζει πολύ ωραίο παντζάρι, μια άλλη ποικιλία είναι το Ντητρόιτ, είναι κόκκινο σαν αίμα και μια άλλη ποικιλία που καλλιεργείται χρόνια στην Ελλάδα είναι το φλατ Αιγύπτια, το παντζάρι το στρογγυλό αλλά από κάτω είναι φλατ, επίπεδο, δεν είναι σαν μπαλάκι. Υπάρχει διαφορά πότε καλλιεργούμε το ένα και πότε το άλλο.
Για να' χουμε επιτυχία στο παντζάρι αυτή την εποχή καλλιεργούμε παντζάρι το Μεγαρίτικο τύπου Ντητρόιτ σαν το εισαγόμενο το Ολλανδικό. Το σπέρνουμε πρώιμα τον Αύγουστο και παίρνουμε καρπούς τώρα, δηλαδή μέσα σε 2 μήνες έχει γίνει βολβός. Όταν θα έρθει η άλλη καλλιέργεια του Γενάρη δεν μπορώ1 να χρησιμοποιήσω τον ίδιο σπόρο, θα βάλω το φλάτ Αιγύπτια είναι προτιμότερο και όσο μεγαλώνει η μέρα αν προλάβω μπορώ να κάνω άλλη μια σπορά με το Μεγαρίτικο, αλλά από κει κι ύστερα ενδείκνυται το άλλο γιατί μπαίνουμε σε μεγάλη μέρα και δεν ξεβλαστώνει εύκολα. Σπανάκι. Η ποικιλία που κυκλοφορεί στην Ελλάδα είναι το βιροφλέι ένα πλατύφυλλο σπανάκι. Πρέπει να σπέρνεται πολύ αραιά. Ανακατεύουμε τους σπόρους με χώμα ή με στάχτη, ή με άμμο ποταμίσια ή θαλάσσης. Υπάρχει και το σπανάκι Ν. Ζηλανδίας με χοντρό σπόρο. Το σπέρναμε τον Αύγουστο κι είχαμε σπανάκι όλο το χρόνο. Αλλά επειδή η καλλιέργεια κρατάει 10 μήνες, δεν καταναλώνεται ο σπόρος κι έτσι δεν εισάγεται πια. Μπορούμε τα φυτά να τα μεταφυτεύουμε.
Το φασολάκι το φυτεύουμε ανά 5 εκ. Η μπάμια είναι δύσκολη στο άνοιγμα της γι' αυτό θέλει πολλές μέρες στο νερό. Οι ψιλοί σπόροι πρέπει πάντα να σπέρνονται ανακατεμένο με χώμα για να βγαίνουν αραιά. Μπορούμε να ρίξουμε κοπριά στο χώμα μας και άμμο που είναι εντομοαπωθητικό. Τα σταυρανθή: λάχανο, κουνουπίδι, μπρόκολα φυτεύονται Μάιο μήνα, 21 Μαΐου, τα πράσα τον Απρίλιο.
Οι ασθένειες που θέλουμε να καταπολεμήσουμε σ το λάχανο είναι: 1) η μύγα που χτυπάει ανάμεσα στο υπόγειο και υπέργειο τμήμα του φυτού και κάνει τα αυγά της. 2) Η κάμπια που κατα-πολεμούμε με Ιτον βάκιλλο θουριεγκένσις ή βακτοσπείνη. Όταν δούμε να πετούν πεταλούδες σημαίνει ότι πρέπει να πάμε να ραντίσουμε. Μόλις ραντίσουμε και δούμε ότι πάει να αφήσει τα αυγά της πάνω, μόλις βγουν οι πρώτες κάμπιες, το ράντισμα τις εμποδίζει να φάνε. Περπατούν χωρίς να τρώνε. Μετά από λίγο ψοφάνε, ήδη δρα ο βάκιλλος. Όπου υπάρχει κάμπια μπορούμε να ραντίσουμε με βάκιλλο επίσης για πυρηνοτρύτη της ελιάς. Για την προστασία του λάχανου από μύγα χρησιμοποιούμε αυγοθήκες. Στο κοίλωμα ανοίγουμε μια τρύπα και φυτεύουμε το φυντάνι. Επίσης τα ρολά χαρτί υγείας, χώνω μέσα το φυτό και φυτεύω μαζί με το χαρτί και όσο σάπιζε γινόταν κυτταρίνη. Επίσης μπορούμε να γεμίσουμε γύρω - γύρω το βλαστό με πριονίδι.Σέσκουλα Είναι φυτό που μπορεί να γίνει πολυετές στον κήπο μας, κόβουμε φύλλα και να τρώμε. Τα χρησιμοποιούμε για σαλάτα, για πίτες, αλλά αυτή την εποχή όμως τα πρώιμα αυτά λαχανικά έχουν το μειονέκτημα ότι τα χτυπάει η μύγα, πηγαίνει στο φύλλο επάνω και κάνει τα φιδάκια. Στις δεύτερες καλλιέργειες, δηλαδή άμα θα σπείρουμε τώρα, που θα τα φάμε πολύ πιο αργά, γιατί οι καιρικές συνθήκες είναι πιο κρύες θα' χουμε αργή βλάστηση, δεν έχουμε τέτοιο πρόβλημα, έχουμε πιο καθαρά φύλλα. Αλλά για να το καταπολεμήσουμε αυτό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε νικοτίνη. Μπορούμε να πάρουμε καπνά και να τα διαλύσουμε σε νερό, να κάνουμε μείγμα 1/10 και να ραντίσουμε. Η νικοτίνη σκοτώνει τη μύγα αυτή. Κάνει στοές πάνω στο φύλλο. Βελτίωση του εδάφους Με κοπριά. Στην πρώτη της μορφή το οργανικό άζωτο που καίει το ριζικό σύστημα των φυτών. Μπορούμε όμως να τη χρησιμοποιήσουμε με άλλο τρόπο. Με 0,6% μπορούμε να κάνουμε: διαφυλλικό που μπορούν να το πάρουν τα φυτά. Με τη ζύμωση στο compost το ουρικό άζωτο μετατρέπεται σε άμμωνιακό άζωτο. Είναι ένα στοιχείο που μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε στα φυτά, όχι όμως σε όλα. Μόνο σ' αυτά που έχουν αμμωνιακές τάσεις π.χ. στην πατάτα. Σ' αυτή τη φάση έχουν αρχίσει να εμφανίζονται κάτι άσπρα πράγματα, χωρίς όμως να έχει χωνευτεί. Φτιάχνουμε κοπρόζουμο και ραντίζουμε . Στην τρίτη φάση μετατρέπεται η κοπριά σε νιτρώδη άλατα, έχει γίνει χουμοποίηση, έχει γίνει ελαφριά σαν στάχτη. Τότε μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε στις ρίζες των φυτών και να την παραχώσουμε. Για να -κάνουμε γρήγορη Ιχουμοποίηση ανοίγουμε ένα λάκκο, τη ρίχνουμε κι αρχίζουμε και την ποτίζουμε κάθε μέρα. "Γην αναμοχλεύουμε και την ποτίζουμε. Αναπτύσσονται υψηλές θερμοκρασίες 80"C. Μόλις αρχίσουν και φυτρώνουν φυτά, είναι έτοιμη για να τη χρησιμοποιήσουμε. Αν μπορούμε να την τρίψουμε κιόλας, όταν είναι φρέσκη τότε γίνεται καλύτερη. Ό χρόνος που χρειάζεται εξαρτάται από τις κλιματολογικές συνθήκες και την υγρασία. Ανάλογα με την καλλιέργεια που έχουμε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και την κοπριά σ' ανάλογες φάσεις. Στην αμμωνιακή μορφή μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε ως εξής: Σ' ένα ξύλινο βαρέλι με ξύλινο ανάκατευτήρι που κρεμάμε από ένα δέντρο ανακατεύουμε το κοπρόζουμο και μπορούμε να ποτίσουμε μ' ένα ποτιστήρι. Αυτό γίνεται για όλα τα αγροστώδη: βρώμη, κριθάρι, σιτάρι, ρύζι, καλαμπόκι κι ανοιξιάτικες πατάτες, μελιτζάνες και πιπεριές. Σε μορφή νιτρικού αζώτου χρησιμοποιούμε στα σιτηρά, τεύτλα, πατζάρια και σέσκουλα. Επίσης στα φύλλα που θέλουν άζωτο: μαρούλια, σπανάκια, σέσκουλα φυλλώδη λαχανικά, ραδίκια, φασολάκια, καρότα. Στα φυτά που γίνονται γρήγορα χρειάζεται η κοπριά, στα άλλα φυτά που άργουν όχι. Στα σταυρανθή πρέπει να προσέξουμε να μη λείπει το θείο. Την αχώνευτη κοπριά χρησιμοποιούμε σε αλκαλικά εδάφη. Την χωνεμένη κοπριά χρησιμοποιούμε σε ελαφριά εδάφη. Η αγελαδινή ενδείκνυται σε ελαφριά γιατί σφίγγει το έδαφος, ενώ η κατσικίσια, αλογίσια για πιο σφιχτά εδάφη. Για την κακοσμία της κοπριάς μπορούμε να την ανακατέψουμε με τύρφη 30% και 70% ασβέστιο, δημιουργείται η ασβεστοκυαναμίδη εκεί μέσα. Χλωρή λίπανση Μπορούμε να φυτέψουμε σίκαλη, φεστούκα, βίκο, κουκιά, και τριφύλλι, σινάπι και φυσική βλάστηση από ζιζάνια. Η σίκαλη είναι ένα πάρα πολύ δυνατό φυτό, μια πολύ δυνατή ρίζα, που μπορεί να εκμεταλεύεται όλα τα εδάφη, φτωχά σε υγρασία και τροφές, έχει ένα ριζικό σύστημα που μπορεί να καλύψει 620 χλμ., μια επιφάνεια 280 τ.μ. Αυτό το ισχυρό ριζικό σύστημα μπορεί να εκμεταλεύεται ότι υπάρχει στο υπέδαφος, ανόργανο και οργανικό, και να φτιάξει μια καλαμιά που να είναι πολύ καλή για τα compost γιατί περιέχει κάλιο, άζωτο και πυρίτιο όπως και στοιχεία. Φεστούκα προτιμούμε το κεντάκι 31 την αμερικάνικη φεστούκα προσαρμοσμένη στον Ελληνικό χώρο. Την χρησιμο ποιούμε και σαν τάπητα για γκαζόν και για πτηνοτροφή, για λιβάδια και για χλωρή λίπανση. Δημιουργεί πολύ καλό φύλλωμα με πολύ άζωτο και με θυσανώδη επιφανειακή ρίζα γύρω στα 10 εκ. Έτσι φυτρώνει γρήγορα και κρατάει το έδαφος από τις διαβρώσεις των βροχών. Πως σπέρνουμε; Σπέρνουμε ανακατεμένα, θα σας πω τι έκανα εγώ. Η έκταση που θα καλλιεργήσω είναι γύρω στα 400 τ. μ. Για να βάλω τα ανοιξιάτικα να τι έκανα. Το έδαφος δεν είναι γόνιμο. Το όργωσα με τη φρέζα,1 έριξα άχυρο μέσα και λίγο ασβέστη σε ενεργό μορφή κι άρχισα να το σκάβω. Περιμένω να ρίξει βροχή, να το αναποδογυρίσω μια φορά ακόμα και να ρίξω σπόρους βίκου και σίκαλης. Ο βίκος είναι αζωτούχο φυτό, αναπτύσσεται πάρα πολύ γρήγορα, πιάνει πολύ χώρο και καταπολεμάει τα ζιζάνια. Αλλά τα ζιζάνια δεν μας πειράζουν για να τα ρίξουμε μέσα τούμπα και θα μας δώσουν τροφή, γιατί κι' αυτά όπως τα ραδίκια εκμεταλεύονται τα ιόντα του εδάφους. Φυτεύουμε βίκο, κουκιά και τριφύλλι, τρία ψυχανθή. Τα κουκιά έχουν πολύ βαθιά πασαλώδη ρίζα κι εκμεταλεύονται μια ζώνη από αζωτοβακτηρίδια που τρέφουν συμπάθεια και συμβιώνουν με τα κουκιά. Για το τριφύλλι έχουμε άλλου είδους αζωτοβακτηρίδια τα οποία επιβιώνουν με το τριφύλλι και το βίκο. Για να έχουμε μεγαλύτερη ποσότητα και ποικιλία από αζωτοβακτηρίδια βάζουμε 3 ποικιλίες από ψυχανθή. Τα χρησιμοποιώ αυτά για το έδαφος μου που είναι αλκαλικό. Βάζουμε τη ραπανίδα μέσα, ανήκει στα σταυρανθή, κάνει πλούσιο φύλλωμα κι εκμεταλεύεται το "θείο" του εδάφους. Το παίρνει μέσα στα κορμό του οπότε θα δημιουργήσει οργανική μορφή του θείου που είναι περισσότερο αφομοιώσιμη απότα φυτά. Τα κουκιά χρησιμεύουν στο να διαβρώσουν το υπέδαφος, δηλαδή να τρυπήσουν κάθετα και να αναμοχλεύσουν το ανόργανο στοιχείο κι εμπλουτίζουν επίσης με άζωτο. Το καλύτερο αποτέλεσμα είναι όταν έχουμε πολλές βροχές, αλλιώς πρέπει να ποτίσουμε, γιατί η επιτυχία της χλωρής λίπανσης βρίσκεται στο πότισμα. Όσο περισσότερες βροχές, τόσο η φυλλική επιφάνεια θα' ναι πιο μεγάλη. Τα αζωτοβακτηρίδια θα αναπτυχθούν πολύ περισσότερο στο ριζικό σύστημα, αλλά και τα τριφύλλια στο επίγειο τμήμα θα έχουν πολύ περισσότερο άζωτο. Το άζωτο το έχουμε κατά 1/3 στη ρίζα και τα υπόλοιπα 2/3 στο φυλλικό σύστημα πάνω από την επιφάνεια του εδάφους. Πότε θα το γυρίσω αυτό; Μόλις έρθει ο Γενάρης θα το κάνω τούμπα με μια πηρούνα, βάζοντας τις ρίζες πάνω και τα φύλλα κάτω. Εκεί θα δημιουργηθούν διάφοροι μικροοργανισμοί, θ' ανέβει, η θερμοκρασία του εδάφους, θα γίνει καύση. Την εποχή εκείνη πρέπει με την θερμοκρασία που θ' ανέβει να ποτίσουμε, εκτός αν βρέξει. Με το πότισμα θα γίνει πιο εύκολα η χούμοποίηση, το άζωτο θα έρθει σε φυλλική μορφή, θα καταλήξει σε διάφορα άλατα, τα οποία εμείς θα πάρουμε πιο εύκολα όταν θα καλλιεργήσουμε τον Απρίλιο. Υπάρχει κι άλλος λόγος που τον Γενάρη ή Φλεβάρη το φέρνουμε τούμπα. Τα ψυχανθή που έχουν συμβιώσει μαζί με τα αζωτοβακτηρίδια στο έδαφος, απ' τον Φλεβάρη κι ύστερα αρχίζουν να μπουμπουκιάζουν, να βγάζουν λουλούδια. Την εποχή εκείνη το φυτό, ότι έχει φτιάξει κάτω θα το πάρει για να φτιάξει καρπούς κι έτσι θα το χάσουμε από το έδαφος. Σ' εκείνη τη φάση, που έχει τη μεγαλύτερη ενέργεια το τουμπάρουμε. Τον Απρίλιο θα φυτέψουμε, αφού θ’άχουν περάσει 50 μέρες, και θ’άχει επέλθει_ισοροπία στο έδαφος. Τα ίδια μπορούμε να κάνουμε για το αμπέλι. Τον Απρίλη μπορούμε να κάνουμε κι ένα διαφυλλικό λίπασμα με φύκια και να του δώσουμε ιχνοστοιχεία. Η φυτοπροστασία του είναι θειάφι και βορδιγάλειος πολτός για ένα μεγάλο φάσμα από αρρώστιες. Στη συμβατική γεωργία τη ντομάτα τη βάζουν ανά 50 εκ., αλλά έχει μεγάλο ριζικό σύστημα. Σε μεγαλύτερη απόσταση έχουμε καλύτερα φυτά και λιγότερες αρρώστιες, δεν θα σκιάζει το ένα το άλλο, η υγρασία θα φεύγει πολύ πιο εύκολα κι η ηλιοφάνεια θα στεγνώνει το έδαφος. Στις ντομάτες, μελιτζάνες, πιπεριές, κολοκυθάκια, πεπόνια, καρπούζια, μόλις φυτέψετε ρίξετε άχυρο. Το άχυρο δημιουργεί C02, ανθρακολίπανση, που το παίρνουν τα φυτά. Διαφυλλικά λιπάσματα υπάρχουν στο εμπόριο: είναι τα φύκη της Βόρειας θάλασσας με απολιθωμένα πετρώματα, το Maxigrop και Algip που χρησιμοποιούνται στα λαχανικά. Μπορούμε να πάρουμε φύκια από τον Θερμαϊκό να τα αφήσουμε να ξεπλυθούν και να τα χρησιμοποιήσουμε. Δεν πρέπει όμως να φτιάξουμε ζουμί. Εμπλουτισμός με Ca Αν έχουμε κάνει καλλιέργεια λαχανικών κι έχουμε έλλειψη ασβεστίου το εμπλουτίζουμε με ασβέστη. Εμπλουτίζουμε το compost με ασβεστούχα πετρώματα όπως είναι ο δολομίτης που έχει CaCO3 53% και MgCO3 47%To παίρνουμε σε σκόνη, όπως είναι η άμμος, το κοσκινίζουμε πάνω στο compost. Αν το compost έχει χαμηλό ΡΗ κάνουμε μια ασβέστωση: Βάζουμε γύρω στα 250 γρ, γεωργικό ασβέστη πολύ λειοτριβιμένο ρίχνουμε το μισό από πάνω, το ανακατεύουμε, κάνουμε ένα ελαφρύ τσάπισμα και ρίχνουμε το άλλο μισό πιο επιφανειακά πάνω, οπότε όταν βγουν οι ρίζες των φυτών να μπορούν να βρουν εύκολα την τροφή. Αναλογία: 1 κιλό σε 4τ.μ. Ο ασβέστης είναι CaO τριμμένο, τυποποιημένο για γεωργική χρήση σε σκόνη. Μπορούμε επίσης να ρίξουμε μαρμαρόσκονη στο compost ή μπορούμε να ρίξουμε και γύψο (CaSO4) στο έδαφος μέσα, αλλά η θειική ρίζα δημιουργεί άλλα προβλήματα. Αυτό ενδείκνυται όταν έχουμε να καλλιεργήσουμε λάχανο, κουνουπίδι, μπρόκολα, σινάπι, κάρδαμο που χρειάζονται θείο.
Πηγή: wildwaterwall/biokalliergeies
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου