Mερομήνια!

Τι προβλέπουν τα «μερομήνια» για το φετινό χειμώνα σε Κρήτη και Βόρεια Ελλάδα

Agronews

Σύμφωνα με τα «μερομήνια» η Κρήτη θα έχει ένα κανονικό χειμώνα όχι πρόωρο ή βαρύ. Από την άλλη πλευρά για τη Βόρεια Ελλάδα αναμένονται βροχοπτώσεις και πτώση θερμοκρασίας το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο, αρχικά ήπιος Ιανουάριος με ψυχρή μεταβολή στη συνέχεια και σχετικά ήπιο χειμερινό καιρό για το Φεβρουάριο.

Πολυάριθμοι είναι οι υποστηρικτές που βασίζονται στα «μερομήνια» για να προχωρήσουν με τις αγροτικές τους επενδύσεις, ανάμεσά τους αγρότες, κτηνοτρόφοι και γενικά ανθρώποι που ζουν και εργάζονται στην ύπαιθρο. Η παρατήρηση που γίνεται αφορά κυρίως τον συγκεκριμένο τόπο και αυτό συμβαίνει καθώς ο κάθε τόπος έχει δικές του εδαφολογικές και κλιματολογικές συνθήκες.

Πιο συγκεκριμένα στην Κρήτη, ο φετινός χειμώνας σύμφωνα με το λαϊκό μετεωρολόγο κ. Μιχάλης Γεροντής θα είναι επιτέλους ένας κανονικός χειμώνας, που θα έρθει στην ώρα του, θα έχει τις βροχές, τα κρύα και τα χιόνια του, δεν θα είναι ήπιος όπως τον περυσινό, αλλά ούτε πρώιμος και βαρύς όπως εκείνον που είχαμε πρόπερσι.

Αυτή είναι μια πρώτη γεύση για το αποτέλεσμα της έρευνας που κάνει κάθε χρόνο, μελετώντας τα μερομήνια τις έξι πρώτες και τις έξι τελευταίες μέρες του Αυγούστου.

«Η χρονιά που μετεωρολογικά ξεκινά για τα μερομήνια το Σεπτέμβρη και τελειώνει τον Αύγουστο μάς έδειξε από τις παρατηρήσεις που κάναμε στη φύση τις πρώτες έξι και τις τελευταίες έξι ημέρες του Αυγούστου ότι θα είναι αλλιώτικη. Έρχεται ένας διαφορετικός χειμώνας. Δε θα μοιάζει με το χειμώνα του 2011, που ήταν πολύ βαρύς και πρώιμος, ούτε με τον περυσινό που ήταν αρκετά ήπιος. Θα είναι ένας χειμώνας που θα έχει τα πάντα. Τις βροχές του, τα κρύα και τα χιόνια του, χωρίς όμως ακραία καιρικά φαινόμενα», μας λέει ο κ Μιχάλης Γεροντής.

Βροχές
«Στη μελέτη που έχω κάνει έχω βρει τη βροχή που έπεσε τον περασμένο μήνα στην Κρήτη, αλλά και την ψιχαλίδα του περασμένου Σαββάτου. Ο Σεπτέμβρης θα έχει κάποιες ακόμα ασθενείς βροχοπτώσεις την τελευταία εβδομάδα. Ο Οκτώβρης, ο Νοέμβρης και ο μισός Δεκέμβρης θα έχουν πάρα πολλές βροχές και πολύ κρύο. Από τις 15 Δεκεμβρίου έρχονται πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, παγωνιά και χιόνια.

Ο Γενάρης θα είναι άβροχος μήνας. Το πολύ να βρέξει στις 5 από τις 31 μέρες του Γενάρη. Ο Φλεβάρης, ο Μάρτης και ο Απρίλης θα είναι 100% χειμωνιάτικοι, με πολλές βροχές, κρύο και όψιμες χιονιές».

Καύσωνες
«Το Μάη δε θα έχουμε εκπλήξεις. Οι καλοκαιρινοί μήνες θα δώσουν πολλούς καύσωνες, χωρίς όμως τα πολλά μελτέμια που είχαμε αυτό το καλοκαίρι»’, προσθέτει ο συνταξιούχος εκπαιδευτικός κ. Μιχάλης Γεροντής, αναφερόμενος στις δρίμες 2012-2013.

Η φετινή έρευνα του κ Γεροντή, καθώς και η μεθοδολογία του, με πολλές συμβουλές για τους ενδιαφερόμενους να μυηθούν στα μυστικά της τέχνης του λαϊκού μετεωρολόγου, θα καταγραφούν σε ένα ακόμη βιβλίο του, που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες και θα έχει τίτλο “Προβλέψτε τον καιρό με τις δρίμες”.

Σε αυτό το βιβλίο οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι, κυρίως, που ενδιαφέρονται για αυτές τις μακροπρόθεσμες προγνώσεις-εκτιμήσεις, θα μπορούν να διαβάσουν πολλές λεπτομέρειες για τον κάθε μήνα ξεχωριστά.

Βόρεια Ελλάδα:

Νοέμβριος:
1-15: Κανονικές για την εποχή θερμοκρασίες, αρκετές βροχές στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας
15-30: Χαμηλές για την εποχή θερμοκρασίες και ειδικά προς το τέλος του μήνα προβλέπεται ψυχρή εισβολή που θα επηρεάσει κυρίως την βόρεια χώρα με χιόνια σε όλα τα ορεινά και ίσως ημιορεινές περιοχές.

Δεκέμβριος:
1-15: Χαμηλές θερμοκρασίες και πρώτη σημαντική ψυχρή εισβολή με χιόνια σε πολλές περιοχές της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας.
15-31: Συνεχίζονται οι χαμηλές θερμοκρασίες ενώ θα κάνουν την εμφάνιση τους 1 ή 2 κακοκαιρίες με έντονα φαινόμενα. Χιόνια σε ακόμη χαμηλότερα υψόμετρα.

Ιανουάριος:
1-15: Υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες χωρίς ιδιαίτερα φαινόμενα στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας
15-31: Σημαντική αλλαγή στο δεύτερο δεκαήμερο με ψυχρή εισβολή και κακοκαιρία με χιόνια στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας.

Φεβρουάριος:
1-15: Ήπιος χειμερινός καιρός χωρίς αξιόλογα φαινόμενα
15-31: Συνεχίζεται ο ήπιος χειμερινός καιρός με άνοδο της θερμοκρασίας στο τέλος του μήνα

(Πηγή: rethymnoguide.gr)

Μόνο με πιστοποίηση η εισαγωγή βιολογικών από Τρίτες χώρες

Ταγκαλάκη Έλενα

Τις λεπτομέρειες για την εισαγωγή βιολογικών από τρίτες χώρες καθορίζει σχετική εγκύκλιος της Διεύθυνσης Βιολογικής Γεωργίας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που δημοσιεύτηκε στην Διαύγεια.

Σύμφωνα λοιπόν με την εγκύκλιο, τόσο ο εισαγωγέας – που αποτελεί φυσικό ή νομικό πρόσωπο- όσο και ο πρώτος παραλήπτης στον οποίο παραδίδεται το εισαγόμενο φορτίο θα πρέπει να έχουν ενταχθεί στο σύστημα ελέγχου και πιστοποίησης προϊόντων βιολογικής προέλευσης.

Επίσης, ο εισαγωγέας / πρώτος παραλήπτης θα πρέπει να έχει συνάψει σύμβαση με έναν από τους εγκεκριμένους Οργανισμούς Ελέγχου και Πιστοποίησης (ΟΕ&Π) που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας.

Τέλος, ο εισαγωγέας θα πρέπει να ενημερώνει έγκαιρα πριν την πραγματοποίηση της εισαγωγής τον ΕΛΓΟ «ΔΗΜΗΤΡΑ» και τον ΟΕ&Π για κάθε αποστολή που πρόκειται να εισαχθεί στην Κοινότητα.

Πηγή: AgroNews

Η καλλιέργεια του λούπινου

  1) Από το τεύχος 24 της Ν.Σελήνης(Μαρτης-Απρίλης-Μάης 2002), των Γιώργου & Αντώνη Αντωνόπουλου:

Η καλλιέργεια του Λούπινου είναι γνωστή από αρχαιότατων χρόνων. Καλλιεργήθηκε σαν όσπριο πάνω από 3.000 χρόνια στην Λεκάνη της Μεσογείου. Αναφέρεται από τον Θεόφραστο και άλλους αρχαίους συγγραφείς ως Θέρμος ή άγιος Θέρμος και είχε υπογραμμίσει την ικανότητα του Λούπινου να φυτρώ­νει σε φτωχά εδάφη καθώς και στην ωφελιμότητά του στην βελτίωση του εδάφους.

Καλλιεργούνται για τα σπέρματά τους και για χλωρή λίπαν­ση ιδίως στα ελαφρά μη ασβεστούχα εδάφη καθώς και για τροφή ζώων. Επίσης για καλλωπιστικό. Στη χώρα μας η οποία θεωρείται ως φυσικό τους περιβάλλον τείνουν να εξαφανι­στούν. Καλλιεργούνται ελάχιστα στην ΙΙελλοπόνησο και Κρή­τη.

Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν ελπίδες ότι τα προσεχή χρόνια τα Λούπινα θα πάρουν σημαντική θέση μεταξύ εκείνων των εγχώριων πηγών πρωτεϊνών οι οποίες μπορούν να υποκατα­στήσουν την εισαγόμενη σόγια (περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη 40% περισσότερη από τη σόγια).

Τα Λούπινα αναπτύσσονται καλύτερα σε καλοστραγγισμένα όξινα και ουδέτερης αντίδρασης εδάφη. Ανώτερη τιμή ΡΗ 7,5. Γενικά τα ελαφρά εδάφη (κσκκινοχώματα) είναι τα καταλ­ληλότερα.. Τα βαριά κακώς στραγγιζόμενα εδάφη δεν είναι κατάλληλα, ενώ εκείνα που υποφέρουν από αλατότητα δεν βοηθούν στην καλή ανάπτυξη του φυτού. Επίσης τα ασβεστώδη εδάφη είναι ακατάλληλα γι’ αυτό τα Λούπινα χαρακτηρίζονται ασβεστόφοβα. Καλά εδάφη είναι τα αμμοπηλώδη.

Η καλλιέργεια του Λούπινου είναι πετυχημένη στις περιο­χές εκείνες όπου η καλλιεργητική περίοδος είναι απαλλαγμένη από σοβαρά στρες υγρασίας και η θερμοκρασία κυμαίνεται σε μέτρια επίπεδα 15 - 25 ο C.

Η ανάπτυξη του φυτού αντιδρά αμέσως και θετικά σ’ αυτές τις θερμοκρασίες, οι οποίες παίζουν σημαντικό ρόλο στην εποχή της σποράς και μετά δίνουν ένα καλό ξεκί­νημα στα φυτά και στη συνέ­χεια ανάπτυξη η οποία είναι προϋπόθεση για καλή από­δοση.

Χαμηλές θερμοκρασίες μικρότερες από 10 ο C προκαλούν κατά την άνθηση α­πώλεια ανθών ενώ υψηλές θερμοκρασίες άνω την 25 οC προκαλούν αναστολή στην ανάπτυξη των ανθών.

Σε θερμοκρασίες χαμη­λές ιδιαίτερα κάτω από Ο oC έχει σοβαρά προβλήματα και δεν συνιστάται η σπορά του.

Βάσει των παραπάνω στοιχείων ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες του χωραφιού πρέπει να γίνει ο χρόνος επιλο­γής σποράς. Αφθονη υγρασία εδάφους κατά την αναπαραγωγική φάση (ιδιαίτερα στην εποχή λουλουδιού και δεσίματος) παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του φυτού. Όσο καλύ­τερη είναι η ανάπτυξη του φυτού τόσο περισσότερο άζωτο δεσμεύεται και συνεπώς έχουμε καλύτερη απόδοση.

Η καθυστέρηση σποράς επηρεάζει συχνά τις αποδόσεις (όπως και σ’ όλα τα όσπρια) και την φυσιολογική ανάπτυξη του φυτού. Ο σπόρος τοποθετείται σε βάθος 2-4 cm. Σπορά σε βάθος μεγαλύτερο από 6 cm επηρεάζει το φύτρωμα και πιθα­νών τον σχηματισμό φυματίων.

Η ποσότητα του σπόρου για παραγωγή καρπού κυμαίνεται γύρω στα 8-10 kgr στο στρέμμα και μια γραμμική σπορά προτείνεται απόσταση σειρών 30 εκατοστά. Η ποσότητα του σπόροy για χλωρή μάζα για ζωοτροφές ή για χλωρή λίπανση είναι γύρω στα 15 κιλά το στρέμμα. Η συγκομιδή γίνεται με το χέρι ή με κομπίνα.

Τα Λούπινα επειδή περιέχουν αλκαλοειδείς ουσίες, πριν χρησιμοποιηθούν ως τροφή θα πρέπει να απαλλαγούν από αυτές. Στη χώρα μας η απομάκρυνση γίνεται από την αρχαιό­τητα μέχρι σήμερα σχεδόν με τον ίδιο εμπειρικό τρόπο.

Συνήθως τα σπέρματα πρώτα βράζονται και μετά αφήνονται στην επίδραση της θάλασσας ή σε τρεχούμενο νερό για λίγες μέρες (πηγή - ποτάμι) έως ότου ξεπικρίσουν. Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα τοποθετούνται σε ένα δοχείο με νερό το οποίο αλλάζουμε μερικές φορές την ημέρα.

Μετά γίνεται η αποξήρανση ή υπάρχει η δυνατότητα να συσκευαστούν σε δοχείο με προσθήκη άρμης νερού. Ο βρα­σμός είναι απαραίτητος για να καταστρέψει την βλαστική ικανότητα των σπερμά­των και να εμποδίσει την ενζυματική και βακτηριακή αποσύνθεση, να μειώ­σει την απιώλεια πρωτεΐ­νών μέσω της συσσωμά­τωσής τους και να διευκο­λύνει την φυσική απομά­κρυνση των αλκαλοειδών.

Τα νωπά ξεπικρισμένα Λούπινα χρησιμοποιούνται προς άμεση κα­τανάλωση. Τα Λούπινα μαζί με λεμόνι και κρεμ­μύδια αποτελούν το ονο­μαστό περουβιανό έδε­σμα ΕΝΤΑΔΑ. Επίσης σε κάθε είδος σαλάτας μπορούμε να προσθέτουμε μια - δυο κουταλιές Λούπινα (πρωτεΐνη 40% και αρκετά εύπεπτα). Σε πειράματα όπου έγιναν δοκιμές παρασκευής ψωμιού για να συγκριθούν, άλευρα από σίτο. άλευρα από Λούπινα και άλευρο από σόγια βρέθηκε ότι η υποκατάσταση 10% άλευρο σίτου με σογιάλευρο έδωσε ψωμί συμπαγές με κατώτερη υφή και άρωμα.

Ψωμί εμπλουτισμένο 10% με αλεύρι από Λούπινο μπορεί να θεωρηθεί ως σπουδαία τροφή πολύ υψηλής θρεπτικής αξίας. Επίσης περιέχουν στα σπέρματά τους υψηλό ποσοστό λίπους το οποίο φθάνει το 24% μπορούν να θεωρηθούν ως υποσχόμενη για το μέλλον ελαιοκαλλιέργεια.

Τα Λούπινα που περιέχουν μεγάλο ποσοστό αλκαλοειδών έχουν πικρή γεύση και καλούνται πικρά 0,8% ενώ εκεί­να που έχουν μικρό ποσοστό 0,01% κα­λούνται γλυκά. Τα γλυκά Λούπινα προήλθαν από τα πικρά ύστερα από βελτίωση. Γλυκά Λούπινα δεν μπόρεσα να βρω στην Ελλάδα παρότι προσπάθησα παρά - πάρα πολύ.

Μετά από συνεχιζόμενη έρευνα μάθαμε για κάποιο ερευνη­τικό κέντρο Ανατολικής χώρας, ήρθαμε σε επαφή και μετά από πολλές και επίμονες προσπάθειες και την βοήθεια κάποιου γνωστού στη χώρα αυτή (πολύ γραφειοκρατία, 18 χαρτιά από διαφορετικές υπηρεσίες) κατάφερα να το φέρω στο τελωνείο της Θεσσαλονίκης.

Εκεί ενώ ζητούσαν 1.500.000 για άδεια εισαγωγής κατάφερα και το πήρα με τη βοήθεια του ΕΘΙΑΓΕ. Κατόπιν καλλιεργη­τικών πειραμάτων απεδείχθη ότι όλη αυτή η προσπάθεια δεν έφερε κανένα σημαντικό αποτέλεσμα.

Πρώτον γιατί είχαμε περισσότερα καλλιεργητικά προβλή­ματα και πιο χαμηλή απόδοση και το πιο σημαντικό ενώ ήταν γλυκό ήταν ελάχιστα πικρό τόσο που δεν μπορούσε να φαγωθεί ευχάριστα από άνθρωπο χωρίς αποπίκρανση, ή δε αποπίκρανση κρατούσε τόσες μέρες όσες και στα πικρά. Μετά από πειράματα περίπου 10 ετών απεδείχθη ότι ενώ δεν έχουμε κανένα σχεδόν πρόβλημα με την συμπεριφορά του φυτού έχου­με σημαντικά προβλήματα με τον καρπό του φυτού (κόλεόπτερα - λεπιδόπτερα) τόσο που για την συνέχεια της καλλιέργειας πρέπει να κάνουμε συστηματική χρήση βιολογικών σκευασμάτων (εντατική βιολογική Γεωργία) κάτι που είναι αντίθετο με την καλλιεργητική πρακτική και φιλοσοφία μας.

Πιστεύοντας ότι θα αντιμεποπίζαμε όλα αυτά τα προβλήματα με την πρωίμηση της καλλιέργειας (1,5 με 2 μήνες) κάνοντας τη σπορά το φθινόπωρο αντί για αρχή της άνοιξης, που αναγκαστι­κά κάνουμε λόγω κλιματολογικών συνθηκών γιατί τότε δεν θα είχαμε προσβολή από εχθρούς και αν είχαμε θα ήταν πάρα πολύ μικρή (ο πληθυσμός πολύ μικρός - αρχικά στάδια).

Αυτό όμως απέτυχε (μετά από πολλές προσπάθειες και σε διαφορετικά χωράφια) διότι στην περιοχή που καλλιεργούμε (όρια νομού Θεσσαλίας - Φθιώτιδας και σε υψόμετρο 350 - 650 μ. δεν άντεξε το φυτό στις συνθήκες του χειμώνα).

Το προϊόν του φυτού αυτού που έχει αρκετά προβλήματα στην δική μας περιοχή. Στη Σπάρτη (κατόπιν συζήτησης με φίλο Βιοκαλλιεργητή) δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα και δεν χρειάζεται να κάνει καμιά απολύτως επέμβαση.



Το πρακτικό συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι δεν πρέπει να καλλιεργούμε ότι θέλουμε και αρέσει σ’ εμάς αλλά πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί και ευαίσθητοι στο μήνυμα που μας στέλνει το συγκεκριμένο φυτό στο γωράφι και στην συγκεκρι­μένη περιογή.

Η επιλογή μας πρέπει να γίνεται με αυτά τα δεδομένα και κριτήρια και να μην προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε επίμονα κάτι που δεν ταιριάζει και επιτρέπει το χωράφι μας (ίσως και λόγω ζήτησης της α­γοράς).

Πιστεύοντας στην μέθοδο αυτή και ακολουθώντας ένα πολύ καλό πρό­γραμμα αμειψισπο­ράς με χλωρές λι­πάνσεις και προσέ­χοντας ιδιαίτερα στην επιλογή των κατάλληλων ανθε­κτικών ντόπιων σπόρων, (είναι ιδιαίτερα λυπηρό ότι σχεδόν όλοι προτιμούν τα υβρίδια). Η επιλογή πρέπει να γίνεται μετά από πολλά πειράματα και ανάμεσα από πολλές ντόπιες ποικι­λίες κάθε φυτού. Δεν έχουμε ανάγκη από τεχνικούς συμβούλους, εταιρίες και ειδικούς άσχετους (τώρα τελευταία έχουμε παρά πολλούς) και δεν έχουμε ανάγκη από οποιαδήποτε εισροή.

Καλλιεργούμε λοιπόν αντέχοντας οικονομικά στον χρόνο αλλά και κάθε χρόνο ενώ τα έξοδά μας είναι πιο λίγα, η απόδοση είναι μεγαλύτερη, άρα έχουμε περισσότερα έσοδα και στην συνέχεια την δυνατότητα για πιο φθηνό βιολογικό προϊόν στο καταναλωτικό κοινό, δίνοντας έτσι την δυνατότητα να τραφεί όλος ο κόσμος με βιολογικό προϊόν και όχι να είναι τροφή των λίγων.

Τελειώνοντας δεν θα αναφερθώ καθόλου σε ασθένειες και εχθρούς και μεθόδους καταπολέμησης διότι το θεωρώ περιττό. Στόχος μας πρέπει να είναι να ελαχιστοποιούμε τις πιθανότητες για κάθε είδους προσβολή εκ των προτέρων.

Η πρόληψη είναι η θεραπεία

Αφήνοντας μόνο μια μικρή εκδοχή σε πολύ ακραία φαινό­μενα σε βάθος χρόνου μόνο με επέμβαση με κάποιο βάκιλο. Στην καλλιεργητική εμπειρία από το 1985 έως και σήμερα και μετά από την τελική μας επιλογή σπόρου και φυτού παρ’ ότι καλλιεργούμε σε μεγάλες εκτάσεις και σχεδόν όλα τα φυτά χρειάστηκε μόνο 2 φορές να κάνουμε επέμβαση με κάποιο βάκιλο 1) Πατάτα - δορυφόρος 2) Ρεβίθι - πράσινο σκουλήκι.

Τέλος ευχόμαστε το καταπληκτικό αυτό Ελληνικότατο φυτό να καλλιεργηθεί και από άλλους Βιοκαλλιεργητές να κερδίσει την θέση που αξίζει και να αντικαταστήσει πλήρως την ξενό­φερτη και προβληματική σόγια.

Η προσπάθεια και τα πειράματα πρέπει να συνεχισθούν με τις αυτοφυείς, ποικιλίες τις Κεντρικής και Βόρειας Ελλάδας. Πρέπει όμως να βρεθεί ποικιλία που να μην ρίχνει εύκολα τον σπόρο (συνηθισμένο φαινόμενο στα αυτοφυή φυτά). Αυτό πρέπει να γίνει με την βοήθεια των βιοκαλλιεργητών της κάθε περιοχής.

Σύνθεση ξερών λούπινων


Υγρασία                                  9%
Πρωτεΐνες                            40%
Λιπαρές ουσίες                    13%
Ινώδεις ουσίες                       9%
Ελεύθερες αζώτου
εκχυλισματικές ουσίες    26 %
Τέφρα                                      3 %

Ασβέστιο                                0,900 γραμμ./χιλιόγρ.
Φώσφορος                             5,450           "
Σίδηρος                                    0,063           "
Νάτριο                                    11,210           "
Κάλι                                          8,440           "

θειαμίνη                                 0,024            "
Ριβοφλαβίνη                        0,004           "
Νιασίνη                                   0,026           "
Βιταμίνη C                             0,050           "

Πηγή: http://www.topikopoiisi.com/



2) Ζωοτροφές: Λούπινο

Το Λούπινο είναι ένα ετήσιο φθινοπωρινό, ψυχανθές φυτό. Αποτελεί εξαιρετική ζωοτροφή, καθώς οι καρποί του έχουν πολύ πρωτεΐνη από 33% έως 47%. Το λούπινο σε φτωχά εδάφη αποδίδει καλύτερα από βίκο, μηδική ή μπιζέλι. Μπορούν να καλλιεργηθούν για καρπό, χλωρή μάζα ή σανό..

Καλλιέργεια: Μπορεί να καλλιεργηθεί σε εδάφη φτωχά, ξηρά, μέτριας γονιμότητας. Είναι καλύτερα να προτιμήσετε εδάφη ελαφρώς όξινα ως ουδέτερα. Ιδανικό pH  είναι 5,5 έως 6,5. Είναι αρκετά ευαίσθητο στο Ασβέστιο (Ca) εδάφους, μπορεί να αντέξει έως 10%.

Σπορά: Η κατάλληλη εποχή σποράς είναι από Οκτώβρη έως Νοέμβρη. Η ποσότητα που απαιτείται είναι 12 – 14 κιλά ανά στρέμμα. Η σπορά γίνεται µε σπαρτική μηχανή σε γραμμές που απέχουν 30-40 εκ. Επί των γραµµών οι σπόροι τοποθετούνται ανά 10-15 εκ. και σε βάθος 2-3 εκ.

       

Απόδοση: Τα λούπινα συγκομίζονται για καρπό µε θεριστική μηχανή, όταν το μεγαλύτερο ποσοστό των λοβών αρχίζει να δείχνει σημεία ωρίμανσης. Η συγκομιδή γίνεται από Μάιο έως Ιούλιο και φθάνει σε αποδόσεις 390 - 500 κιλά ανά στρέμμα.  Για παραγωγή χλωρής μάζας για νομή η συγκομιδή γίνεται κατά την άνθηση. Για παραγωγή σανού η κοπή των φυτών γίνεται στο τέλος της άνθησής τους.

Πηγή: http://provata-assaf.blogspot.gr/

Η κλωστική κάνναβη στην Ελλάδα

Προχωρούν οι διαδικασίες για τη δημιουργία νομοθετικού πλαισίου της καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης στην Ελλάδα (15/11/2013 13:26)

 

Σε εξέλιξη βρίσκεται, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ΑγροΤύπου, η διαδικασία δημιουργίας νομοθετικού πλαισίου για την καλλιέργεια κλωστικής κάνναβης στην Ελλάδα από τα συναρμόδια Υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης. Αν μάλιστα οι διαδικασίες προχωρήσουν μέσα στο προσδοκώμενο χρονοδιάγραμμα δεν αποκλείεται η απαραίτητη Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) να είναι έτοιμη μέχρι το τέλος του έτους. Σύμφωνα με όσα αναφέρουν στον ΑγροΤύπο, πηγές του ΥπΑΑΤ μετά την ψήφιση του Νόμου περί εξαρτησιογόνων ουσιών 4139/2013, τον περασμένο Μάιο, αρκετοί υποψήφιοι καλλιεργητές έχουν ζητήσει ενημέρωση για το τι μέλει γενέσθαι με την συγκεκριμένη καλλιέργεια, ωστόσο όπως μας επισημαίνουν θα πρέπει πρώτα να διευθετηθούν πολλά θέματα που έχουν να κάνουν με την εποπτεία, τις ποινές και τις παραβάσεις έως ότου θα είμαστε έτοιμοι να καλλιεργήσουμε κλωστική κάνναβη στη χώρα μας.

«Θα πρέπει πρώτα να θεσμοθετηθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις. Μέχρι στιγμής παρά την ψήφιση του νόμου 4139 στην ουσία η καλλιέργεια κλωστικής κάνναβης βρίσκεται ακόμα υπό απαγόρευση», μας αναφέρουν στελέχη του ΥπΑΑΤ που εμπλέκονται στην διαδικασία.
Και προσθέτουν: «Είμαστε ωστόσο σε διαρκή επικοινωνία με το Υπουργείο Δικαιοσύνης ώστε να καταλήξουμε σε ένα νομοθετικό πλαίσιο που θα καθορίζει τις λεπτομέρειες (εποπτεία καλλιεργειών, ειδικές άδειες, αγορά πολλαπλασιαστικού υλικού, περιεκτικότητα ποικιλιών κ.α.)».

Σύμφωνα με τις προθέσεις της Πολιτείας οι πρώτες ζώνες καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης θα είναι σε περιοχές της Θράκης, της Μακεδονίας, της Θεσσαλίας, της Βοιωτίας, του Αγρινίου και της Ηλείας, όπου υπάρχουν ποτιστικά χωράφια. Μάλιστα η κλωστική κάνναβη στις περιοχές αυτές θα μπορούσε να καλλιεργηθεί ως αμειψισπορά με τις ήδη υπάρχουσες αροτραίες καλλιέργειες. Ωστόσο, οι ίδιες πηγές από το ΥπΑΑΤ μας αναφέρουν ότι ένα βασικό σημείο που θα πρέπει να μελετηθεί και να προσδιοριστεί είναι αυτό της «περιεκτικότητας». Ειδικότερα, για παράδειγμα πως θα αντιμετωπίζεται από το νόμο ένας παραγωγός που θα καλλιεργήσει κλωστική κάνναβη και στην συνέχεια θα βρεθεί ότι η καλλιέργειά του έχει υψηλότερα ποσοστά εξαρτησιογόνων ουσιών από τα προβλεπόμενα (λόγω κλίματος, εδάφους κλπ). «Αν δεν δοθούν λύσεις και απαντήσεις σε τέτοια ζητήματα, τότε ο νόμος θα είναι αποτρεπτικός για τους υποψήφιους καλλιεργητές αφού κανείς δεν θα θέλει εν αγνοία του να βρεθεί αντιμέτωπος με το νόμο και την κατηγορία για εμπορία ναρκωτικών ουσιών.

Cannabis sativa L

Να σημειωθεί ότι ο «Νόμος περί εξαρτησιογόνων ουσιών» 4139/2013 , που ψηφίστηκε από την ελληνική Βουλή, εξαιρεί από τις ουσίες που υπάγονται στα ναρκωτικά τα προϊόντα κλωστικής κάνναβης (Cannabis sativa L.), καθώς και την καλλιέργεια του φυτού.

Συγκεκριμένα, στο άρθρο 1 παράγραφος 3 του νόμου περί εξαρτησιογόνων ουσιών αναφέρεται ότι “στις παραπάνω ουσίες (ναρκωτικές ουσίες) δεν περιλαμβάνονται τα ακατέργαστα συγκομιζόμενα προϊόντα που προκύπτουν από την καλλιέργεια ποικιλιών κάνναβης του είδους Cannabis Sativa L χαμηλής περιεκτικότητας σε τετραϋδροκανναβινόλη (THC) και συγκεκριμένα μέχρι 0,2%, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η κλωστική κάνναβη είναι ένα ετήσιο είδος, που ανήκει στην οικογένεια των Cannabaceae. Το είδος αυτό υποδιαιρείται σε πολλά υποείδη. Η κλωστική κάνναβη καλλιεργείται από τα αρχαία χρόνια για τις ίνες της, που χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή σχοινιών.

Το είδος αυτό, που είναι κοινώς παραδεκτό ότι είναι ακίνδυνο και βρίσκει πλήθος βιομηχανικών εφαρμογών, καλλιεργούνταν μέχρι σήμερα σε όλο τον κόσμο εκτός από την Ελλάδα.
Από το 1990 η Ευρωπαϊκή Ένωση (Οδηγία 1308/1990) προσπαθεί να υποστηρίξει την καλλιέργεια κλωστικής κάνναβης. Για το λόγο αυτό η E.E. ενισχύει τους παραγωγούς για την καλλιέργεια ορισμένων ποικιλιών κάνναβης που προορίζονται για την παραγωγή ινών. Βασική προϋπόθεση είναι η περιεκτικότητα των φυτών σε τετραϋδροκανναβινόλη να μην υπερβαίνει το 0,2%. Για τη χορήγηση της ενίσχυσης αυτής απαιτείται επίσης η σύναψη σύμβασης για τη μεταποίηση του προϊόντος. Παράλληλα, προβλέπεται και ενίσχυση για τους μεταποιητές.

Πηγή:Αγρότυπος,

Χρήστος Διαμαντόπουλος

xdiam@agrotypos.gr